Daha birkaç ay geçti her şeyin üzerinden, evet mutluyum şimdi ayrıldığım için. Zaten bu evlilik daha fazla böyle yürüyemezdi. Bazı şeyler hiç affedilemez. Bazen keşke böyle bir hayatım olmasaydı diyorum ama bazen de her şey bir tecrübedir deyip teselli ediyorum kendimi. İtiraf etmek gerekirse de şu anki halimden memnunum. Evliyken kapalı bir insandım. Aslında kocam için açık ya da kapalı olmam çok bir şeyi de değiştirmiyordu. Boşandıktan sonra da zaten tamamen bıraktım kendimi. Her şeyi bıraktım aslında. Her şeyi suyun akışına bıraktım. Hayatın akışına bıraktım. Şimdilik vaktimi çoğunlukla internette geçiriyorum. Hayat her şeye rağmen çok güzel…
Her bitiş, yeni bir heyecan ile dolmalı. Heyecan derken seks değil elbet, hayata tutunmayı sağlayan bir umut, bir heyecan.
YanıtlaSilSebebi ne olursa olsun, kim haklı olursa olsun, geldiğiniz durum bir sonuç. Ama bazı ipuçları var cümlelerinde. Sanki başka birisinin (veya toplumsal çevrenin) belirlediği kurallar çerçevesinde hayat yaşamışsın gibi, sanki çoğunluktaki kalabalığın bir bireyi gibisin.
Fırsat olarak bakarsan, bir başlangıcı tetikleyebilirsin. Ama bir sorun var; geçmişte hata yapmışsın. Fransız atasözünde olduğu gibi; "bir kere olan hep olur". Dikkat etmelisin, geçmişin hatalarına düşmemelisin. Ne seni mutlu eder, kopmalısın.. kişilerden, çevrelerden... kopabildiğin kadar (heyhat her kopuş öyle kolay, hatta mümkün de olmayabilir).
Sözlerimi de öğüt gibi anlamamanı rica ederim. Herkesin öyle veya böyle defosunun olduğu bir konuda, kendimi(zi) arındıran ukalalık yapmak istemem.
Sevgili Arzu, kısaca, belirlediğin yolda, kendi yaşantında, mutlu olmanı dilerim.